افسونگری
"عقل بیمقدار"اگر "فرزانه " میخواهد مرا
"عشق لاکردار" هم "دیوانه " میخواهد مرا
"عقل "میگوید که در "پیله " بمان بیرون مرو
"عشق" تا پر سوختن "پروانه " میخواهد مرا
هر که شیرین عقل شد ،دیوانه میخوانند خلق
یار شیرین کار من ؛ دردانه میخواهد مرا
دانه دانه اشک , تسبیحی شود در دست صبح
آن بهار آهنگ اگر صد دانه میخواهد مرا
میشوم افسانه از "افسون " چشمش بعد از این
چونکه افسونکار من ؛ "افسانه " میخواهد مرا
امیرعاملی
یکشنبه 22 فروردین 1395 ساعت 11:53